Zwężenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa w Niemczech

Stenoza lędźwiowa to zwężenie kanału kręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Może być wrodzone lub nabyte. Klinicznie jest to jednak zwykle choroba nabyta w starszym wieku, która jest spowodowana oznakami zużycia w poszczególnych segmentach ruchowych kręgosłupa lędźwiowego. Charakteryzuje się objawami w nogach, które zależą od obciążenia i postawy, od bólu i dyskomfortu po paraliż poszczególnych / kilku grup mięśni. Objawy postępują powoli przez lata i prowadzą do zmniejszenia dystansu chodzenia. Klasycznie objawy są łagodzone, gdy ciało jest pochylone, np. podczas jazdy na rowerze.

Leczenie/terapia:

Leczenie zachowawcze

Jeśli nie występują objawy neurologiczne, początkowo wskazane jest leczenie zachowawcze. Stosuje się różne metody, takie jak fizjoterapia, fizykoterapia i terapia manualna oraz farmakoterapia. Możliwe jest również leczenie objawów bólowych za pomocą iniekcji zewnątrzoponowych (kanał kręgowy), okołokorzeniowych (korzeń nerwowy) i fasetowych (stawy międzykręgowe). Ogólnie rzecz biorąc, wielu pacjentów doświadcza jednak stopniowego pogarszania się stanu wraz ze wzrostem bezruchu.

Leczenie chirurgiczne

Ogólne kryteria wskazań to utrzymywanie się objawów pomimo leczenia zachowawczego przez okres 3 miesięcy z nasilającym się bólem, zwiększonym dyskomfortem, ograniczeniem wysiłku fizycznego i objawami neurologicznymi. Leczenie chirurgiczne umożliwia ukierunkowaną dekompresję kanału kręgowego, ewentualnie ze stabilizacją instrumentalną. W zależności od wyników klinicznych i morfologicznych należy wybrać odpowiednią procedurę dekompresji dla pacjenta. Dekompresja może być przeprowadzona przy użyciu laminotomii o różnym zakresie i lokalizacji (np. hemilaminektomia, laminektomia, podcięcie łuków kręgów). Dodatkowa instrumentalna procedura stabilizująca może być konieczna, jeśli występuje lub spodziewana jest niestabilność. Średni pobyt w szpitalu w przypadku leczenia chirurgicznego wynosi 4 dni, po czym można rozpocząć program rehabilitacji.